Burak Şafak: Benim derdimi anlatma şeklim oyunculuk
Şafak, oyunculuk kariyerinden dizideki en zor sahnesine kadar hakkında merak edilenleri anlattı. -Şu an hayatının nasıl bir dönemindesin? Puanlar mısın? 6,5'tan 7. 6,5'un 5'i işle alakalı. Yeni bir şehir. Tutan bir işte olmanın verdiği heyecan. Onun dışındaki kişisel hayatımla ilgili inişler çıkışlarla dolu bir süreç. O yüzden 6,5'ten 7. -Neden oyunculuk? Bunun esprisini çok yapıyoruz aramızda. İlk başladığım yıllarda alkış almayı sevmek, beğenilmek, parmakla işaret edilmek gibi çok temel bir dürtü ile başlayan; sonradan da bir ressam gibi, bir şair gibi ya da bir söz yazarı gibi o sanat grubundaki uygulayıcıların derdini anlatma biçimi eğer oysa... Yaptıkları iş ise... 'Benim de derdimi anlatma biçimim yaptığım oyunculuk' diye düşünüp; kariyeri böyle şekillendirme üzerine kurulu bir haldeyim. Neden oyunculuk sorusunun cevabı bu. Özgün Çoban: Tayfun’u oynamak çok eğlenceli -Oyunculukta eğitim şart mı? Akademik eğitim şart değil. Bence kişisel eğitim şart. Oyunculuk eğitimi olmak zorunda değil ama kişisel eğitimin şart olduğunu düşünüyorum. -Tiyatro da senin için ayrı bir yerde... Sahnede oynamayı en çok istediğin karakter? Fareler ve İnsanlar Lennie'yi oynamak isterdim. -Uzak Şehir dizisinin bu kadar sevilmesini ve ilgi görmesini neye bağlıyorsun? Bence samimiyet. Samimiyetle yaklaşılan bir hikâye. -Unutamadığın bir set anınız var mı? Bence her gün yepyeni bir anı... Aslında yoğun çalışıyoruz, konsantrasyon hali çok yüksek olmak zorunda oluyor. Aralara derelere keyifli anlar serpiştirerek daha da keyifli hale getirmeye çalışıyoruz. Her gün ayrı bir hikâye. O yüzden birini diğerinden ayıramam. İnci Taneleri'nin Yıldız'ı Ümit Beste Kargın en zorlandığı sahneyi anlattı 'O GÜN BENİM İÇİN ÇOK ZORDU' -Çekerken en zorlandığınız sahne hangisi? Benim birinci bölümde Alya'nın eşi Boran'ın cenazesini köye götürdüğümüz sahne en zor sahneydi kişisel anlamda. Bir kayıp yaşamıştım, arkadaşımı kaybetmiştim. Cenazeye gitmek durumunda kaldım, aynı gün geri döndüm. Uzun yol ve uykusuzlukla geçen bir set günüydü. O gün benim için çok zordu. -Yer aldığın bir projede hiç senaryoya müdahale etmek istediğin oldu mu? Olmaz olur mu? Biz o yüzden çok mutlu olamayız her şeyle... Her şey yolunda gitse bile şikâyet edecek bir şey buluruz ama bununla barışmayı öğrenmek gerekiyor. Profesyonellik böyle çünkü. -Kariyerinde ya da hayatında değiştirmek isteyeceğin bir şey var mı? Keşke dememeyi tercih etmeye çalışıyorum. Elbette ki vardır ama var olanın üzerine düşünmeyi bile istemem. Gözde Gürkan: Yılmaz Erdoğan ile çalışmak rüya gibi
Şafak, oyunculuk kariyerinden dizideki en zor sahnesine kadar hakkında merak edilenleri anlattı.
-Şu an hayatının nasıl bir dönemindesin? Puanlar mısın?
6,5'tan 7. 6,5'un 5'i işle alakalı. Yeni bir şehir. Tutan bir işte olmanın verdiği heyecan. Onun dışındaki kişisel hayatımla ilgili inişler çıkışlarla dolu bir süreç. O yüzden 6,5'ten 7.
-Neden oyunculuk?
Bunun esprisini çok yapıyoruz aramızda. İlk başladığım yıllarda alkış almayı sevmek, beğenilmek, parmakla işaret edilmek gibi çok temel bir dürtü ile başlayan; sonradan da bir ressam gibi, bir şair gibi ya da bir söz yazarı gibi o sanat grubundaki uygulayıcıların derdini anlatma biçimi eğer oysa... Yaptıkları iş ise... 'Benim de derdimi anlatma biçimim yaptığım oyunculuk' diye düşünüp; kariyeri böyle şekillendirme üzerine kurulu bir haldeyim. Neden oyunculuk sorusunun cevabı bu.
-Oyunculukta eğitim şart mı?
Akademik eğitim şart değil. Bence kişisel eğitim şart. Oyunculuk eğitimi olmak zorunda değil ama kişisel eğitimin şart olduğunu düşünüyorum.
-Tiyatro da senin için ayrı bir yerde... Sahnede oynamayı en çok istediğin karakter?
Fareler ve İnsanlar Lennie'yi oynamak isterdim.
-Uzak Şehir dizisinin bu kadar sevilmesini ve ilgi görmesini neye bağlıyorsun?
Bence samimiyet. Samimiyetle yaklaşılan bir hikâye.
-Unutamadığın bir set anınız var mı?
Bence her gün yepyeni bir anı... Aslında yoğun çalışıyoruz, konsantrasyon hali çok yüksek olmak zorunda oluyor. Aralara derelere keyifli anlar serpiştirerek daha da keyifli hale getirmeye çalışıyoruz. Her gün ayrı bir hikâye. O yüzden birini diğerinden ayıramam.
'O GÜN BENİM İÇİN ÇOK ZORDU'
-Çekerken en zorlandığınız sahne hangisi?
Benim birinci bölümde Alya'nın eşi Boran'ın cenazesini köye götürdüğümüz sahne en zor sahneydi kişisel anlamda. Bir kayıp yaşamıştım, arkadaşımı kaybetmiştim. Cenazeye gitmek durumunda kaldım, aynı gün geri döndüm. Uzun yol ve uykusuzlukla geçen bir set günüydü. O gün benim için çok zordu.
-Yer aldığın bir projede hiç senaryoya müdahale etmek istediğin oldu mu?
Olmaz olur mu? Biz o yüzden çok mutlu olamayız her şeyle... Her şey yolunda gitse bile şikâyet edecek bir şey buluruz ama bununla barışmayı öğrenmek gerekiyor. Profesyonellik böyle çünkü.
-Kariyerinde ya da hayatında değiştirmek isteyeceğin bir şey var mı?
Keşke dememeyi tercih etmeye çalışıyorum. Elbette ki vardır ama var olanın üzerine düşünmeyi bile istemem.
Tepkiniz Nedir?
